اصول عایق کاری لوله ها و آشنایی با روش عایق کاری

عایق کاری شامل آماده کردن سطوح لوله ها ،آماده کردن مواد عایق و بستن آنها ،پوشش مواد عایق به وسیله کرباس یا سیمان و انواع دیگر پوشش ،بستن مفتول ها و بست ها ،پوشش ضد رطوبت و پوشش ضد یخبندان طبق نقشه ها و مشخصات می باشد.قبل از عایق کاری باید لوله ها را آزمایش و بازرسی می نمود و سطح خارجی لوله ها را تمیز کرد و در جایی که لازم است رنگ زد و باید دستورات کارخانه سازنده عایق رعایت شود.عایق کاری باید در تمام مسیر لوله ها بدون انثطاع ادامه یابد .از عایق کاری مهره ماسوره ها ،شیرها ولوله های کرومه رو کار خودداری شود.قبل از رنگ زدن پوشش عایق ها دقت شود که پوشش برای دریافت رنگ آماده شود.اگر لوله ها گالوانیزه باشد،قبل از عایق کاری باید سطح خارجی آن ها را با ضد زنگ رنگ نمود .جنس عایق بستگی به درجه حرارت آب لوله و وزن و درجه قابلیت حرارتی و ثبات عایق (ضد ضربه و نسوز بودن و نپوسیدن )دارد.میزان عایق بودن مواد به تعداد خلل و فرج موجود در آن مواد بستگی دارد(هوا بهترین عایق شناخته شده است.

برای عایق کاری لوله ها همان طور که قبلا ذکر شد از پشم شیشه ،تکه های ورق آلومینیوم مچاله شده پاکتی ،کنف لیفی شکل ،چوب پنبه ای که به صورت قطعات ریز خرد شده در آمده است، خمیر کربنات منیزیم و پنبه کوهی فشرده شده استفاده می شود ،عایق پشم شیشه به صورت قطعات قالبی روکش دار در کارخانه تهیه می شود که مشخصات این عایق برای لوله های آب دارای ضریب هدایت گرمایی 34کالری در ساعت و در متر مربع برای یک درجه سانتی گراد اختلاف دما می باشد. عایق پشم شیشه به صورت پتو نیز به بازار عرضه می شود که برای عایق کاری لوله ها به کار می رود .عایق خمیری از کربنات منیزیم و الیاف پنبه کوهی تهیه می شود .که نسبت کربنات منیزیم آن 85 درصد است.

آشنایی با روش عایق کاری

برای عایق کاری لوله های آب سرد با آغشته نمودن نوار ضد رطوبت عایق به قیر ،آن را روی لوله قرار داده و لبه های قیراندود را می چسبانند به طوری که درز طولی آن کاملا مسدود شده و با کمک نوار چسب قیراندود ضد رطوبت به اندازه ده سانتی متر درز عرضی را نیز مسدود می کنند (عایق لوله های آب سرد با پوشش ضد رطوبت مناسب مانند ورق نازک آلومینیم و غیره پوشیده شوند). عایق لوله های آب گرم باید با کرباس پوشیده شود و درزهای طولی وعرضی را با نوارهای قیراندود شده یا به کمک تسمه های فلزی و یا ماشین دوخت مسدود نمود .

عایق خمیری با استفاده از ماله به طور یکنواخت و صاف روی لوله ها مالیده می شود.سوراخ های عایق ضد رطوبت و درزهای آن را با خمیر آغشته به قیر مسدود کرده و با نوار قیراندود به عرض 7.5 سانتی متر روی آنها را بسته و سپس با ماله صاف می کنیم .جنس تسمه ها از برنج یا آلومینیم با عرض 2 سانتی متر می باشد تسمه ها باید حداقل در فواصل 45 سانتی متری، در هر دو انتهای قطعات عایق قالی ،در دو انتهای زانوها و در سه انتهای سه راهها بسته شود. جنس مفتول ها از فولاد تابیده شده با روکش مسی به قطر 1.6 میلی متر می باشد. حداکثر فاصله حلقه های مفتول پیجیده شده از یکدیگر باید 15 سانتی متر باشد .لوله های روکار را  می توان پس از عایق کردن با پوشش سیمانی(مخلوطی از سیمان و دو قسمت سیمان پنبه کوهی)و کرباس پوشاند.

برای پوشش ضد باران عایق هااز پوشش نمد پنبه کوهی فشرده شده و اندود شده باقیر استفاده می شود .در این روش ابتدا نمد پنبه کوهی را دور لوله می پیچند به طوری که لبه های آن حداقل به اندازه 7.5 سانتی متر روی هم قرار گرفته و درز آن در پهلوی لوله و انتهای لبه به سمت پایین باشد تاآب درآن جمع نشود. درزهای عرضی با تسمه هایی باه عرض 15 سانتی متر مسدود و درزهای دیگر با استفاده از سیمان مسدود می شود .سپس با استفاده از مفتول مسی به فاصله 10 سانتی متر هرپیچ از پیچ دیگر پوشش ضد باران محکم می گردد.

نکته:

جنس عایق باید با دمای کار و شرایط محیط مناسب باشد.

برای مایعاتی که سرد یا گرم بودن آن ها برای ما مهم نباشد و برای آن ها انرژی صرف نشده باشد،از عایق استفاده نمی کنیم.

برای مایعاتی که دمای آن ها 13_40 درجه باشد،نیازی به عایق کاری نمی باشد.

گاهی اوقات لازم است که از چند نوع عایق در دو وسیله ای استفاده گردد.

به طور مثال برای عایق کاری لوله ها به صورت روکار ،در ابتدا لوله را از هر گونه آلودگی پاک کرده و دو بار ب آن ضد زنگ می زنیم (عایق رطوبتی).

در انتها در جاهایی که خطرات سلامتی انسان وجود داشته باشد ،باید مقداری گل مل ،چسب چوب و آب را در داخل ظرف بزرگی مخلوط نموده و سپس پارچه متقال را به اندازه های لازم بریده و داخل ظرف کاملا به مایه آغشته بنماییم ،آنگاه پارچه را به دور عایق پیچیده ،پس از خشک شدن به روی آن رنگ می زنیم.